Έχουν περάσει 6 μήνες από εκείνη τη ζεστή καλοκαιρινή βραδιά που ανεβαίναμε τα σκαλάκια του Λυκαβηττού για να υποκλιθούμε μαζί με όλους τους υπόλοιπους θεατές στο μεγαλείο της φωνής της. Πριν λίγη ώρα ένας φίλος στο facebook ποστάρει το “Sodade” με την ένδειξη R.I.P. Τόσο απλά…
Πέθανε σε ηλικία 70 ετών, από πνευμονικό οίδημα, σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες… Πέρυσι είχε υποβληθεί και σε εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς, κι όμως συνέχισε για άλλο ένα χρόνο να κάνει live εμφανίσεις.
Cesária Évora, γεννημένη στο Πράσινο Ακρωτήρι στις 27 Αυγούστου του 1941. Φτωχό νησί, ακόμα πιο φτωχή οικογένεια, ένα σπάνιο ταλέντο και πολλά χρόνια στην αφάνεια. Θα μπορούσε να είναι ταινία αλλά κάπως έτσι ήταν η πραγματικότητα. Έμαθε να τραγουδάει morna και coladeira, παραδοσιακές μουσικές του τόπου της. Μπορεί στη χώρα της να ήταν δημοφιλής, το ταλέντο της όμως δεν είχε αναγνωριστεί και οι οικονομικές απολαβές ήταν κάτι λιγότερο από ελάχιστες με αποτέλεσμα να σταματήσει να τραγουδάει για μία δεκαετία.
Ένας Γάλλος με καταγωγή από το Πράσινο Ακρωτήρι την πείθει να πάει στο Παρίσι για να ηχογραφήσει ένα δίσκο.Το 1988 η Cesária ήταν ήδη 47 ετών. “La Diva Aux Pieds Nus”, η «ξυπόλητη ντίβα» , ο τίτλος του πρώτου της δίσκου που την ανέδειξε σε μια από τις μεγαλύτερες φωνές παγκοσμίως και ο τίτλος που τη συνόδευε σα δεύτερο όνομά της. Έκτοτε έγινε η αγαπημένη όλων. Μία μόνο εμφάνιση αρκούσε για να πείσει τον πιο δύσπιστο κριτικό, τον πιο απαιτητικό ακροατή.
11 studio albums, πολλά από αυτά χρυσά και σχεδόν άλλα τόσα live και compilations. Το “Miss Perfumado” (1993) πουλάει χιλιάδες αντίτυπα στη Γαλλία και το Olympia βουλιάζει από κόσμο στις 2 συναυλίες της. Κάθε χρονιά και μια νέα περιοδεία σε όποια γωνιά του πλανήτη και στα διαλείμματα ηχογραφήσεις σε studio για την επόμενη δουλειά. Οι αισθαντικές ερμηνείες, το “μελανό” παρελθόν, η εξάρτηση από το ποτό και το τσιγάρο πλέκουν το πέπλο μιας μυστηριώδους καταραμένης φωνής που βγήκε από τα μπαρ του λιμανιού του Mindelo. Παρά τα διεγνωσμένα προβλήματα με την καρδιά της και την υγεία της η ίδια εξακολουθεί να καταπονεί τον εαυτό της με παγκόσμιες περιοδείες κάθε χρόνο μέχρι το φετινό Σεπτέμβρη όπου ανακοίνωσε ότι αποσύρεται.
Τα στατιστικά πολλές φορές δεν έχουν καμία σημασία. Το πόσoυς δίσκους πούλησε ή με ποιους συνεργάστηκε. Πόσο μάλλον για τη συγκεκριμένη ερμηνεύτρια που δε «θαμπώθηκε» ποτέ από το δυτικό πολιτισμό και πάντα γύριζε στο σπίτι της στο São Vicente για να τραγουδήσει τα λεγόμενα “blues του ωκεανού”. Κομμάτια που μιλούν για λύπη, για νοσταλγία, για μελαγχολία…
Ίσως να είναι έξω από την ιδιοσυγκρασία μας σα φυλή να κατανοήσουμε τι είναι το “Sodade”, τι κρυβόταν πίσω από όλο αυτό το πάθος στη φωνή της, για τι πράγμα μιλούσαν τα τραγούδια της. Και ίσως και γι’ αυτό να μας άγγιξε και τόσο πολύ…
Καλό ταξίδι λοιπόν Cesaria…
via: musiccorner.gr